Koortslip of lipblaasjes

HERPES, KOORTSLIP, LIPBLAASJES

Meer dan 70% van de bevolking is drager van het herpesvirus, van een koortslip tot gordelroos. Bijna iedereen wordt in de eerste levensjaren met het virus besmet, zonder dat het de bekende koortsuitslag veroorzaakt. Velen mensen merken daar niets van, het virus blijft in een inactieve staat. De uitwendige klachten kunnen opgeroepen worden door stress, zonnebrand, verkoudheid en ziekten met koorts, oververmoeidheid en alle factoren die de weerstand kunnen ondermijnen. De symptomen van een herpesinfectie zijn jeukende rode plekken die overgaan in pijnlijke blaasjes op de huid of slijmvliezen, vooral de lippen (koortsuitslag door Herpes Simplexvirus type 2) hebben het zwaar te verduren, soms vergezeld van zwellingen van de lymfeklieren in de liezen. De symptomen kunnen 1 tot 3 weken aanhouden.
Het genitale type van het herpesvirus is de laatste jaren enorm toegenomen en een bijna epidemisch karakter aangenomen. Op zich is het een vrij onschuldige geslachtsziekte die alleen pijnlijk en lastig is. Een besmetting kan alleen plaats vinden tijdens de acute blaasjesfase. Als er tijdens de zwangerschap een acute herpesinfectie plaats vindt dan kan het virus overgedragen worden op de baby, wat tot complicaties kan leiden.

VOORKOM UITSLAG DOOR VOLDOENDE LYSINE

Lysine is een van de meest essentiële aminozuren, het lichaam kan geen lysine produceren uit andere aminozuren en is dus geheel afhankelijk van het lysinegehalte van de eiwitten uit de voeding.
De natuurlijke vorm van lysine die in de voeding voorkomt is L-lysine. Rijke voedingsbronnen zijn bijv. vlees, eieren, vis, melk, gevogelte en kaas. Lysine komt dus overwegend voor in dierlijke eiwitten. Eiwitten uit granen, zaden en noten bevatten weinig of geen lysine. De enige rijke plantaardige bronnen zijn avocado en tarwekiemen, maar gezien het geringe gewicht aan tarwekiemen dat men redelijkerwijze dagelijks kan eten blijft als goede plantaardige bron alleen avocado over. De minimale behoefte aan lysine in de voeding vertoont sterke individuele verschillen en kan variëren van 400 mg per dag tot een veelvoud daarvan nl. 1600 mg. Ouderen hebben meer lysine nodig dan jongeren. Mensen die veel lysine nodig hebben om een optimaal lysinepeil te bereiken kunnen ernstige klachten krijgen indien hun voeding weinig of geen lysine bevat. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) is ongeveer 12 mg. per kg lichaamsgewicht. Voor iemand van 70 kg is dit minimaal 840 mg per dag terwijl de dagelijkse genuttigde hoeveelheid lysine bij volwassenen kan variëren van 1 tot 24 mg/kg, wat overeenkomt met 70 tot 1680 mg bij een gewicht van 70 kg bij een evenwichtige voeding. Aangezien lysine voorkomt in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong en graaneiwitten weinig lysine bevatten, lopen mensen die geen vlees eten (vegetariërs) een verhoogd risico op een lysine gebrek. Als er weinig of geen eiwitten worden gegeten zoals vlees en vis worden de tekorten steeds groter. Symptomen van een tekort aan lysine zijn o.a. achterblijvende groei, vermoeidheid, vatbaarheid voor Herpes- en pseudo-monas-infecties (virale en bacteriële infecties), slechte wondheling, koortslip, blaasjes op de lip, inwendige bloedingen, bloedarmoede, haarverlies, rood doorlopen ogen, concentratiestoringen, geïrriteerdheid, verminderde immuniteit.
Binnen vele eiwitstructuren in het lichaam heeft lysine een sleutelpositie en de hoogste concentratie van lysine komt voor in de spieren, maar ook de thymus, lever, nieren, hart, bijnieren, hersenen en huid bevatten veel lysine.
Lysine is onder andere nodig voor de normale groei, weefselherstel, calciumopname, productie van antilichamen (immuunsysteem), hormonen en enzymen.
Lysine heeft een belangrijke functie bij de vorming van collageen.  Collageen komt voor in alle weefsels die sterk en soepel moeten zijn, zoals bot, kraakbeen en bindweefsel. Voordat lysine op de juiste wijze in collageen kan worden opgenomen, moet het eerst met behulp van vitamine C, dat een hydroxylgroep (die bestaat uit natrium- en zwavelverbindingen) afstaat aan lysine, omgezet worden in hydroxylysine. Een goede werking van lysine VERLANGT dus een goede vitamine C-status in het lichaam.

De thymus bevat onder gunstige omstandigheden veel lysine, hetgeen duidt op een rol van lysine bij het immuunsysteem. In ieder geval is lysine betrokken bij de productie van antilichamen en bevordert de groei van de thymus, nadat deze bijv. als gevolg van stress in gewicht is verminderd.
Een lysinegebrek verlaagt de immuniteit in dezelfde verhouding als waarin de groei achterblijft. Lysine laat de thymus groeien, nadat deze bijv. als gevolg van stress in gewicht is verminderd. Bij verschillende omzettingen van lysine in metabolische processen zijn o.a. vitamine B2, B6 en vitamine C betrokken.

Voeding en het herpes virus
Lysine en arginine hebben een gemeenschappelijk celtransportsysteem en gemeenschappelijke biochemische eigenschappen, waardoor deze twee aminozuren tot antagonisten kunnen worden. Zo kan een teveel aan arginine (en ornithine) leiden tot een tekort aan lysine in de hersenen. De verhouding tussen lysine en arginine is waarschijnlijk tevens van belang bij het al dan niet ontstaan of terugkeren van herpesinfecties. Een voedingspatroon met een oververtegenwoordiging van granen en een ondervertegenwoordiging van dierlijke eiwitten, veranderingen van voedingspatronen, diëten, maar ook menstruatie, kunnen de balans tussen deze twee aminozuren verstoren ten nadele van het aminozuur lysine, waardoor het herpesvirus actief kan worden.
Voedingsmiddelen met veel arginine ten opzichte van lysine zijn zaden en noten, chocolade, tarwekiemen en havervlokken. In geval van herpesinfecties moeten deze voedingsmiddelen dan ook vermeden worden.

Sportmensen die bijv. arginine gebruiken om de productie van groeihormonen te stimuleren, doen er verstandig aan voldoende Lysine te gebruiken, met name wanneer deze sporter vatbaar is voor herpesinfecties.

Bron: o.a. Rob Verheij september 2004